رشد سریع جریان های ناسیونالیسم در اروپا

فادرانی-این روزها اتحادیه اروپا به صورت تدریجی و گام به گام به پایان عمر خود نزدیک می شود. در حالی که بخشی از این اتحادیه به شدت بر حفظ دستاوردهایش در دهه های گذشته تاکید دارد، جریانی آرام در حال شکل گیری داخل این بلوک سیاسی است که هویت آن را تهدید می کند. اروپا در حال قطبی شدن است. رشد ناسیونالیسم و راست گرایی دیگر موضوعی داخلی و محدود به چند کشور خاص نیست. این موضوع مسئله ای فراتر از مرزهای اتحادیه و معضلی جهانی است. روزنامه گاردین در گزارشی درباره این موضوع می نویسد:" زشت است اما رو به رشد. سخت است که تصور کنیم در انتها همه چیز خوب باشد. ظهور جهانی ملی گراهای محافظه کار با هدف ایجاد «جوامع ملی» توسط رهبرانی غیرقابل تغییر در دفاع از ارزش های ملی، کنترل مرزها در برابر مهاجران و نفوذ خارجی پیش می رود. مسئله فقط زمان است ".واقعیت این است که لیبرال دموکراسی به عنوان نسخه تجویزی غرب برای دنیای پس از جنگ سرد اعتبار خود را از دست داده است و ارزش های غربی نتوانسته اند ادعای جهانشمولی خود را محقق سازند. حالا دنیا شاهد رشد بازیگران جدیدی همچون روسیه و چین در عرصه بین المللی است . بازیگرانی که حوزه نفوذشان تا قلب اروپا نیز کشیده شده است. البته تهدید لیبرال دموکراسی تنها از بیرون بلوک غرب صورت نمی گیرد بلکه غرب از داخل نیز دچار فروپاشی شده است. دونالد ترامپ، نایجل فاراژ و محافظه کاران طرفدار برگزیت روی دیگر قضیه هستند.در اروپا حزب فیدز مجارستان با در دست گرفتن رهبری درصدد تغییر قانون اساسی است تا رهبر آن ها ویکتور اوربان آشکارا به جنگ با ارزش های لیبرال دموکراسی بپردازد. هدف این است که در نهایت با ایجاد توازنی جدید و موثر کنترل رسانه ها و شبکه ها در دست دولت باشد. این به نظر سخت است اما اوربان دو برگ برنده بزرگ در دست دارد اول مخالفت با مهاجران و دیگری اقتصاد شکننده. او انتخابات را با داشتن این برگ های برنده به نفع خود تمام کرد تا پارلمان بوداپست اجازه دهد او هرکاری که می خواهد انجام دهد. از سال 2015، حزب قانون و عدالت لهستان با الگو گرفتن از مجارستان دست به اقداماتی موازی زده است. به همان شکل قانون اساسی و دستگاه قضایی تضعیف شده اند. هدف نیز همان است: ایجاد اجتماع ملی که در برابر ارزش های لیبرال دموکراسی بایستد. از تقویت اقتصادی به نفع منافع خودی استفاده می شود. قبل از کریسمس اتحادیه اروپا حرف هایش را زد. به دولت لهستان سه ماه وقت داده شد تا سیاست هایش را تغییر دهد یا با جریمه روبه رو خواهد شد. این خشن ترین و تهاجمی ترین عملی است که اتحادیه در برابر یکی از اعضایش اتخاذ کرده است.هفته گذشته نخست وزیر لهستان به بوداپست رفت تا حمایت خود از اوربان را به نمایش بگذارد. کشورهای آن ها مطابق اعلام او در کنار یکدیگر خواهند بود تا در برابر سیاست های لیبرال تحمیلی بروکسل، برلین و پاریس بایستند. به این دلیل که تنها کشورهای عضو می توانند دربرابر اعمال اتحادیه بایستند لهستان امید دارد تا مجارستان هرگونه حرکتی علیه ورشو را وتو کند. به قول نخست وزیر لهستان «این جنگی است برای خواسته مردم» و «ایده جامعه ملی».ایدئولوژی اوربان که در سخنرانی او در سال 2014 نمایان شد از شرایط رومانی 1920 و ایده گسترش حق رای برای مجارستانی های ساکن رومانی می آید. بحران مالی سال 2008 برای اوربان به طور مشخص نشان دهنده افول غرب و ارزش های لیبرال بود. برای اوربان آینده شامل سیستمی خواهد بود که در آن ارزش های «غربی، لیبرال، دموکراسی لیبرال یا حتی دموکراسی» وجود نخواهد داشت و به جای آن جوامعی رقابتی و موفق ایجاد خواهد شد. او معتقد است که لیبرالیسم به نفع «فساد و خشونت» ایستاده است. او می خواهد مجارستان را در مسیر ضد لیبرال قرار دهد و از این مشکلات پاک کند . در مقابل این روند لیبرالیسم زدایی از اروپا البته مراکز و جریان های قدرتمندی مقاومت می کنند. فارغ از بازیگران دولتی چون پاریس، برلین و بروکسل،  یکی از این نیروهای اصلی بنیاد جورج سوروس است که ماموریت اصلی اش تقویت لیبرال دموکراسی به عنوان یک ارزش جهان شمول به ویژه در شرق اروپا بعد از 1989 میلادی است.  اما آرزوهای بزرگ بعد از جنگ سرد حالا درحال تبدیل شدن به سرابی دور از دسترس هستند و روند حرکت به عقب اروپا هر روز با سرعت بیشتری دنبال می شود.